VAKnieuws

De moeder is Amerikaans en de vader is Nederlands. De ouders hebben gezamenlijk gezag over de minderjarige. In 2024 zijn de ouders samen naar Amerika verhuisd. Zij hebben hun verhuizing gedurende twee jaar goed voorbereid. Zij spreken elkaar tegen over de intenties die zij hadden ten aanzien van de verhuizing. Het hof oordeelt dat de gewone verblijfplaats van de minderjarige door de verhuizing naar Amerika is overgegaan. De vader heeft de minderjarige ongeoorloofd overgebracht naar Nederland waardoor het kind in beginsel moet worden teruggebracht naar Amerika. De vader doet een beroep op de weigeringsgrond ex artikel 13 van het Verdrag. Hij stelt dat de moeder vanwege haar psychische gesteldheid niet in staat is voor het kind te zorgen. De bewijslast voor het beroep op de weigeringsgrond ligt bij de vader. Hij heeft zijn stelling onvoldoende bewezen. Het hof beslist daarom dat het kind moet worden teruggebracht naar Amerika, en wel naar de staat waar de moeder woont. De vader hoeft het kind niet terug te brengen naar het adres van de moeder. De bevoegde rechter ter plaatse moet beslissen over de vraag bij welke ouder het kind zijn hoofdverblijfplaats zal hebben nu de ouders uit elkaar zijn.